نيويورك - ميلتون گلاسر, طراح گرافيك برجسته كه شخصيت باب ديلن را با موهاي روان گردان تزيين كرده بود و احساسات خود را براي نيويورك نيويورك با عنوان " من (قلب) نيويورك " بيان مي‌كرد, در روز جمعه جان سپرد. همسرش, شرلي گلاسر, به نيويورك, پوستر, تبليغات و جلد كتاب اشاره كرد. او طراح اين تيم بود كه مجله نيويورك را با گل رس در اواخر دهه ۱۹۷۰ تاسيس كرد. البته او براي هميشه يكي از اعضاي كوچك مردان و زناني خواهد بود كه در اواخر دهه شصت, نيويورك را از سردخانه خارج كردند و آن را تبديل به يك مجله بزرگ آمريكايي كردند. هنگامي كه رابرت مرداك از مجله نيويورك در يك تصاحب خصمانه از مجله نيويورك بيرون آمد, كاركنان با ويراستاران خود همبستگي خود را از دست دادند و يك مساله ناتمام را سه روز پيش از اينكه در دكه‌هاي روزنامه‌فروشي ديده شوند, ترك كردند. او به واشنگتن‌پست گفت: " ما تغييراتي را در عادات بصري مردم به ارمغان آورده‌ايم. " " شرايط تلويزيون مردم را وادار به تخيل مي‌كند. او گفت كه بايد كار كند تا سبك خود را تازه نگه دارد. فشار زيادي براي تكرار موفقيت‌هاي گذشته وجود دارد. مرگ حتمي است. او اضافه كرد كه اگر زندگي من به آن وابسته باشد نمي‌تواند يك رنگين‌كمان ديگر بسازد. " حس تصويري او بسيار عميق بود و طرح‌هاي او چنان تاثيرگذار بود كه آثار او در سال‌هاي بعد توسط جمع كن‌ها حفظ شد و به عنوان " فاين آرت " مورد مطالعه قرار گرفت. گلاسر گفت: " چيزي كه من پيشنهاد مي‌كنم اين است كه ما اصطلاح هنر را حذف مي‌كنيم و همه چيز را كار مي‌ناميم. "
حرفه او. "وقتي واقعاً خارق العاده است و آن را به روشي خاص منتقل مي كند ، ما آن را كار عالي مي ناميم. ما وقتي يك كار را انجام مي دهيم خوب مي ناميم و وقتي هدف را از دست مي دهد ، آن را بد مي ناميم. "آرم جسورانه"I (HEART) NY"- هوشمندانه با استفاده از حروف به سبك ماشين تحرير به عنوان تايپ - به عنوان بخشي از يك برنامه تبليغاتي در سال 1977 براي تقويت تصوير دولت در هنگام تسلط بر مشكلات جرم و بودجه آغاز شد. Glaser اين طرح را بصورت رايگان انجام داد. تقريباً يك ربع قرن بعد ، فقط چند روز پس از سپتامبر. 11 حمله تروريستي ، او آن را تجديد نظر كرد ، و يك زخم تيره به قلب قرمز و "بيش از هر زمان ديگري"به پيام اضافه كرد. "من صبح چهارشنبه از خواب بيدار شدم و گفتم:" خدايا ، من بايد كاري كنم كه به اين امر پاسخ دهم." او به نيويورك تايمز گفت. "وقتي دچار حمله قلبي مي شويد ، بخشي از قلب شما مي ميرد. وقتي بهبود مي يابيد ، بخشي از قلب شما از بين مي رود ، اما افراد در زندگي شما بسيار مهم تر مي شوند و آگاهي بيشتري از ارزش چيزها وجود دارد. "گلاسر در واقع كار طراحي را براي رستوران ها در مركز تجارت جهاني نابود شده انجام داده بود. اين تصوير در سال 1966 از ديلن ، چهره اش يك شبح سياه ساده اما موهاي او در يك شورش از رنگ ها به صورت منحني آزاد ، به شكل گرافيكي اجازه مي دهد تا 1960. (براي او ، هرچند ، اين يك تصوير الهام گرفته از مواد مخدر نبود: او گفت كه از مارسل دوچمپ و هنر اسلامي وام گرفته است.) اين پوستر در آلبوم "بزرگترين بازديدها"ديلن درج شده است ، بنابراين راه خود را به دست ميليون ها نفر رساند. از طرفداران."اين يك استفاده جديد از پوستر بود - هديه اي كه قرار بود مردم را به خريد اين آلبوم ترغيب كند.". "سپس زندگي خود را به طول انجاميد و در فيلم ها ، مجلات و هر چيز ديگري ظاهر شد. اين مرد نشد ، همانطور كه معمولاً چنين اشكال زودگذر انجام مي شود. "در ميان ساير پروژه هاي قابل توجه گلازر تصاوير جلد نسخه هاي شوميز Signet از طرح هاي نوع شكسپير مانند Baby Teeth كه براي اولين بار در پوستر ديلن استفاده مي شد ، و Glaser Stencil و يك پوستر براي Mostly م
فستيوال ozart با a رنگي از موتزارت به نمايش درآمد. او همچنين الهام بخش "فرشتگان در آمريكا" بود، گلاسر در سال ۱۹۲۹ در برونكس به دنيا آمد و در سال ۱۹۵۴ در دانشكده هنر اتحاديه كوپر نيويورك تحصيل كرد و در سال ۱۹۵۴ موسسه طراحي گرافيكي را با سيمور Chwast و ديگران تاسيس كرد. او ۲۰ سال پيش از تاسيس own كوپر -، موزه طراحي Smithsonian اسميت، در سال ۲۰۰۴ به او جايزه دستاورد يك عمر را داد. او گفت: " من در سال ۲۰۰۹ مدال ملي هنر را دريافت كردم." من دوست دارم همه چيز را انجام دهم، و من هميشه علاقه‌مند بودم كه ببينم تا چه حد مي‌توانم مرزها را بسط بدهم."
منبع